(Αλλος ενας) Απολογισμος

Επειδη ειθισται τετοιες μερες το καθε site/blog/περιοδικο κ.α. να κανει εναν απολογισμο της χρονιας -αλλα αυτη τη φορα και της δεκαετιας- αποφασισα και εγω να κανω ενα. Η αληθεια ειναι οτι δεν ειχα και πολλα πραγματα να κανω, μιας και γυρισα απο εξοδο με κατι παλιους συμμαθητες και τωρα εμεινα ''ξεκρεμαστος'', αρα ενα νεο thread στο blog ηταν μονοδρομος.

Σκατοχρονια λενε ολοι. Σκατοδεκαετια μερικοι. Δεν θα διαφωνησω. Ουτε ομως θα συμφωνησω, τουλαχιστον τελειως. Ναι μεν ηταν σκατοχρονια -ειδικα για μενα αυτη η χρονια αν εξαιρεσω την επιτυχια στις πανελληνιες ηταν η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ολων!- ομως δεν παραπονιεμαι. Δεν περιμενα να αλλαξει κατι στο 2009. Απλα οι αριθμοι αλλαζουν. Οι ζωες δεν αλλαζουν. Οι συνειδησεις δεν καθαριζουν. Τα πνευματα δεν ηρεμουν. Ολοι η βρωμα της ανθρωπινης υπαρξης δεν ξεπλενεται με μια αλλαγη στα ρολογια. Ισως ακουστηκα λιγο κυνικος και επιτηδευμενος. Η αληθεια ειναι ομως οτι οσο περναει ο καιρος, βλεπω μια βρωμα μεσα σε ολους τους ανθρωπους. Μια βρωμα που δεν περιμενα. Ακομα και σε μενα. Εγω δεν διαφερω σε κατι. Το ιδιο μαλακας, εγωιστης, ματαιοδοξος ειμαι και εγω. Ισως με ενα πιο διακριτικο τροπο αλλα μαλακας nonetheless. Εγωιστης και ματαιδοξος nonetheless.

''Δεν γουσταρω ρε πουστη μου να γραφω τετοια πραγματα'' σκεφτομουν οταν δημιουργουσα αυτο το blog, ομως μερικες φορες αυτη η 'προσωπικη αποψη' πανω σε τετοια θεματα ειναι αναποφευκτη. Δεν γουσταρω να το παιζω και καλα στοχαστικος και ετσι. Επιτηδευμενο στυλ το οποιο κρυβει μεγαλη λερα, ομως τι να κανω? Αυτο εχω καταλαβει τοσο καιρο. Ολη ανθρωπινη υπαρξη εχει ως κεντρο τον ιδιο της τον εαυτο. Σπανια βλεπουμε φωτεινες αλτρουιστικες αναλαμπες μεσα στη θαμπαδα της ματαιοδοξιας μας.

!!!!!! Πρεπει να σταματησω. Ακουγομαι σαν τον Πανο Πιλατο οταν εγραφε στο Penthouse.

Για να συνεχισω τον εθιμοτυπικο χαρακτηρα του απολογισμου, θα πω οτι το 2009 ηταν σκατα και αποσκατα. Ομως ποια χρονια δεν ειναι? Ποια χρονια εχεις βιωσει εσυ, εγω, ή ο καθενας μας που να λεμε με γεματο το στομα οτι ηταν μια ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ? Καμια θα πω εγω.

Γιατι πολυ απλα, δεν υπαρχει καλη χρονια. Υπαρχει ομως λιγοτερη κακη. Το μη χειρον βελτιστον...

Δεν μπορεις να λες ''η επαγγελματικη μου ζωη ηταν σκατα αρα το 2009 ηταν σκατα'' Μπορεις να πεις ''οσον αφορα τον τομεα των προσωπικων μου, το 2009 ηταν μια σχετικα καλη χρονια''. Τουλαχιστον ετσι το βλεπω εγω.

Απο την αλλη οσο εισαι ζωντανος, εχεις την υγεια σου και οι αγαπημενοι σου ειναι καλα, δεν πρεπει να παραπονιεσαι. Τουλαχιστον οχι περισσοτερο απο την κλασσικη γκρινια των γιορτων.

Γιορτες. Ακου λεξη. Ποιος γιορταζει? Εγω προσωπικα οχι. Δεν μπορω εξ αλλου να γιορτασω επειδη τα ΜΜΕ μου προτεινουν να γιορτασω σαν να κανω ενα break απο το σκατο που τρωω καθε μερα ολο τον υπολοιπο χρονο. Δεν μπορω να γιορτασω οταν ξερω οτι υπαρχουν ατομα που τριγυρνανε στους δρομους μες στο ψωλοκρυο και πεινανε. Δεν μπορω να γιορτασω οταν... Ειναι πολλοι οι λογοι που δεν μπορω να γιορτασω. Βεβαια δεν πεφτω και σε καταθλιψη. Ξερω οτι μετα την αλλαγη του χρονου θα ειμαι με φιλους μου και θα περασω καλα (ή τουλαχιστον ετσι θελω να πιστευω) και χαιρομαι. Αλλα οχι με τη χαρα του ψευτικου χαμογελου για την φωτογραφια που θα γινει upload στο facebook. Χαιρομαι απο μεσα μου.

Χαιρομαι, αλλα δεν γιορταζω.

Η ευχη μου για το νεο ετος και τη νεα δεκαετια ειναι λιγο συνθετη. Ευχομαι σε ολους μας, να περναμε καλα, να εκτιμουμε τη ζωη μας, ομως να μην ξεχναμε τον διπλανο μας. Ανεξαρτητως φυλου, χρωματος ή θρησκειας.

Βεβαια αυτα ευκολα τα λες, ομως δυσκολα τα κανεις. Τι να πω...? Προσπαθηστε. Τουλαχιστον εγω αυτο θα κανω.

Υ.Γ: και μετα απο αυτες τις βαθυστοχαστες μαλακιες του LowInertia, ας επιστρεψουμε στην γεματη απο φοβο και μισος καθημερινοτητα μας. Με τις υγειες μας (αν και χλωμο το βλεπω...)

Η χαμενη νοτα (Part 2)

Part 1


Aκουγε οσα τραγουδια μπορουσε για μια εβδομαδα με την ελπιδα να την βρει. Τιποτα ομως. Καταλαβε σιγα-σιγα οτι αν ηθελε να τη βρει, θα επρεπε να χρησιμοποιησει αλλα μεσα, μη πραγματικα. Ρωτησε και του ειπαν οτι το αλκοολ σε βοηθαει να 'φυγεις' απο την πραγματικοτητα. ''Αυτο ειναι!'' σκεφτηκε.
Τον κοροιδεψαν ομως αυτος δεν το καταλαβε. Δεν ηταν αφελης, ή 'χθεσινος', αλλα ηθελε παση θυσια να την βρει και τους πιστεψε.
Πηρε λοιπον κρασι, κουρδισε την κιθαρα του και αρχισε να πινει. Αφου μεθυσε για τα καλα, αποφασισε να πιασει την κιθαρα του και να προσπαθησει να βρει τη νοτα που τοσο πολυ εψαχνε. Ομως τα ματια του εκλειναν, και δεν οριζε τα χερια του. Εγειρα ασυναισθητα στα αριστερα και κοιμηθηκε εχοντας ακουμπισμενο το κεφαλι του στο τραπεζι. Το πρωι που ξυπνησε, αηδιασε με την κατασταση του. Κοιμηθηκε μεσα στον ιδιο του τον εμετο και το κεφαλι του πηγαινε να σπασει. Η κιθαρα του ηταν ακομα στη θεση της, αλλα αυτη ηταν ακομα αφαντη και ο χρονος του τελειωνε...

Η χαμενη νοτα (Part 1)

Δεν μπορουσε να τη βρει. Μερονυχτα ολοκληρα προσπαθουσε. Ειχε καψει τα ακροδακτυλα του στην ταστιερα για να τη βρει αλλα δεν μπορουσε. Ηταν σαν να μην υπηρχε στην πραγματικοτητα. Ομως στο μυαλο του ηταν ζωντανη, θεμελιος λιθος στο τραγουδι του. Ηθελε να τελειωσει το τραγουδι του, πριν φυγει εκεινη. Της το ειχε υποσχεθει και ο χρονος του τελειωνε...

Στην Αθηνα

Στην Αθηνα...
(δεν εχω φιλους μονο γνωστους...---> Παιδι Θαυμα- Στην Αθηνα)

...ειναι ενα θεμα το οποιο συνεχως ανεβαλλα και μου θυμισε ενας φιλος σημερα.

Μετα την γαμωμεταγγραφη απο Μυτιληνη για Αθηνα, πηγαινω συχνα (χεχε) στην πρωτευουσα και καθε μερα ειναι και μια πραγματικη εμπειρια (σ.σ. ναι, το ξερω οτι ακουγομαι χωριατης αλλα δεν ειμαι, απλα ετυχε να μενω σε χωριο)! Και επειδη ειμαι και πολυ τακτοποιημενος τυπος (ειπατε τιποτα?) θα γραψω με (τυχαια) σειρα οσα μου προκαλεσαν το ενδιαφερον.

Μετρο και Ηλεκτρικος: Η αληθεια ειναι οτι και πριν τη σχολη ειχα παρει 2-3 φορες το Μετρο αλλα ποτε μου δεν ειχα ''ζησει'' πραγματικα την εμπειρια. Και ειναι γαματη! Μονο και μονο η ηρεμια και η καθαριοτητα που επικρατει στους σταθμους του ειναι γαματες! Ειναι γρηγορο και ακριβες. Ξερεις ακριβως τι ωρα θα ερθει και σε ποσην ωρα θα εχεις φτασει στον προορισμο σου. Ασε που εκει μεσα εχω δει μερικες απο τις πιο ωραιες γυναικες σε ολη μου τη ζωη! Επισης οι υπολοιπες φατσες εκει μεσα ειναι priceless! Φρικια,punks, rockers, metalheads, hiphoppers, ψωνια, κοστουμαρισμενοι, junkies, σφιχτερmen και πολλοι αλλοι. Το μονο που με ενοχλει πραγματικα στο Μετρο ειναι η γαιδουρινη συμπεριφορα που εχουν πολλοι νεοι, και συγκεκριμενα νεες γυναικες, με τη χρηση του ανελκυστηρα που ενω προοριζεται για τα ατομα με ειδικες ικανοτητες και ατομα προχωρημενης ηλικιας, μονο απο αυτους δεν χρησιμοποιειται! Η καθε κυρατσω με τα ψωνια παραμασχαλα, παει και παταει το κουμπι για να ανεβει ο ανελκυστηρας, γιατι προηγουμενως τον εχει χρησιμοποιησει αλλο γαιδουρι! Και να πεις οτι οι σκαλες ειναι μακρια, να πω οκ, ασ' το να παει στο διαολο. Αλλα ρε πουστη μου, 5 μετρα ειναι οι σκαλες απο τον ανελκυστηρα! Και ειναι και κυλιομενες τις περισσοτερες φορες! Αλλα βεβαια, εμεις ειμαστε ανωτεροι απο τους αλλους και θελουμε να βγαινουμε κατευθειαν διπλα στο συρμο! Ουστ ρε! Ουστ!

Ο Ηλεκτρικος για να πω τη μαυρη μου αληθεια, δεν με ενθουσιασε και πολυ. Καθε μερα γινεται της πουτανας και οποτε μπορω και μπαινω στο συρμο, μυριζω χιλιες δυο διαφορετικες μυρωδιες! Μασχαλιλα, τσιχλα με φραουλα, απλυτα στοματα, κολονιες, ουσκια, τσιγαρα και μερικες φορες ακομα και κατρουλιλα!(!) Η αληθεια ομως ειναι οτι δεν περαξενευομαι. Στις περιοχες οπου παιρνω εγω τον Ηλεκτρικο, ζουν παρα πολλοι μεταναστες, οι οποιοι δεν εχουν και την (χρονικη, οικονομικη) ευχερεια να φροντιζουν την προσωπικη τους υγιεινη. Το μονο που με ενοχλει πραγματικα στον Ηλεκτρικο ειναι η τρομερη ασυνεπεια στα δρομολογια λογω (γαμημενων) εργασιων στους συρμους! Γκρρρρρ!


Σχολη: Αν και δεν ειμαι ακομα επισημος φοιτητης στην Αθηνα, εχω αρχισει να συνηθιζω τη σχολη μου. 'Η τουλαχιστον το κτηριο. Και τα συνθηματα του τα οποια ειναι θεικα! Το μονο που δεν μπορω -και μαλλον δεν θα μπορεσω ποτε- να συνηθισω ειναι αυτες οι ΓΑΜΗΜΕΝΕΣ παραταξεις που εχουν κανει καταληψη οχι μονο στους χωρους του Πανεπιστημιου αλλα και στα μυαλα (τα ποια?!) των περισσοτερων συμφοιτητων μου. Ειλικρινα θελω τοσα πολλα να πω για τις παραταξεις που δεν ξερω απο που να αρχισω και ψιλοκολλαω! Λοιπον, για να μην χαραμισω αυτο το thread (λες και τα πληρωνω απο την τσεπη μου!), θα αρκεστω στο να πω οτι εκτος απο τους ''αρχηγους'' των παραταξεων, οι οποιοι ειναι γνωστο τοις πασοι οτι γαμιουνται ασυστολως, ειναι παλιοκαριοληδες και θα καουν στην ΚΟΛΑΣΗΗΗΗ!!, οι περισσοτεροι που γινονται μελη σε αυτες ειναι κωλοζωα, ή οπως μου θυμισε ενας καλος μου φιλος τις προαλλες, ελθων απο την αλλοδαπη, ειναι ΒΟΔΟΤΡΑΓΙΔΟΜΟΣΧΑΡΟΚΡΙΑΡΑ!
Προσεξτε! Λεω περισσοτεροι και οχι ολοι γιατι υπαρχουν και φιλοι οι οποιοι εχουν γραφτει σε μια απο τις δυο μεγαλυτερες παραταξεις, παρ' ολα αυτα ειναι εξυπνοι. Απλα ειναι λιγο ... λιγο ... ... misguided! <--- hand="" on="" other="" sorry="" span="" style="font-style: italic; font-weight: bold;" the="">


Διασκεδαση: Αν και ειναι λιγο νωρις να μιλαω για διασκεδαση, αφου δεν εχω κυκλοφορησει και πολυ εξω στην Αθηνα, τουλαχιστον τα βραδια, μπορω να πω οτι περναω καλα καθως εχω βρει 2-3 καλα μαγαζια και όποτε εχω την καταλληλη παρεα, αραζω σε αυτα. Αυτο που μου εχει κανει μεγαλυτερη εντυπωση ομως ειναι το Booze Cooperativa, ενα avante garde bar-ακι στην οδο Κολωκοτρωνη 57 το οποιο απ' ο,τι μαθαινω φιλοξενει και εικαστικες εκθεσεις καθως και Underground θεατρικες παραστασεις! Must!
Σε clubs και ετσι δεν εχω παει -δοξα σοι ο Jah!- και ετσι δεν ξερω και αλλα πολλα για να σας πω. :)

Γενικα: Γενικα η Αθηνα μου εχει αφησει μια γλυκοπικρη γευση. Ολη αυτη η τρελα, η βαβουρα, η κινηση και αυτα ειναι αυτα που γουσταρω. Εχω βαρεθει την ησυχια, τον λιγο πληθυσμο και γενικα το κωλοχωρι που ζω τα τελευταια χρονια! Θελω να κυκλοφορησω εξω, να δω λιγο κοσμο, διαφορετικο απο τα τρεντοπαιδα της Χαλκιδας. Θελω να γυρισω ολη(!) την Αθηνα με τα ποδια(!!). Ομως εχω δει και την σκατα πλευρα της Αθηνας οπως οι οδηγοι που σε γραφουν στα αρχιδια τους, αγενεστατοι περαστικοι,βρωμικο περιβαλλον, ζητιανοι και αλλα πραγματα που δεν κολακευουν καθολου μια πολη που υποτιθεται οτι ειναι το λινκο του πολιτισμου. Βεβαια η αληθεια ειναι οτι δεν εχω και πολλες επιλογες αφου απ 'ο,τι εμαθα η μεταγγραφη μου μαλλον θα εγκριθει και για τουλαχιστον 5 χρονια(η σχολη ειναι 4 αλλα εγω ειμαι κουβαρντας ρε! βαζω 5 για να 'μαι μεσα!) θα ζησω στην Αθηνα!

Oh yeah...

4:10 τα χαραματα και ο 2pac τα χωνει πισω στα ηχεια. All eyez on me. Αυτα ειναι...

Τοσες μερες πανω κατω Αθηνα, τα ματια μου ειδαν πολλα, μαλακιες, σπασιματα, μπατσους, events και ειλικρινα μπουχτισα! Ηθελα να blogg-αρω καποιες σκεψεις μου πανω σε πολλα θεματα αλλα ολη η κουραση του μηνα μου βγαινει τωρα και δεν εχω ορεξη να ξαναθυμηθω γαμωκαταστασεις και να νευριασω. Γι΄ αυτο και αποφασισα να κανω μια αναρτηση πιο chill, αναλαφρη και γενικα κατι ευπεπτο...

Hip hop λοιπον και chill το θεμα και η αληθεια ειναι οτι ειμαι καπως μπερδεμενος για το τι θα γραψω.
Ποτε μου δεν μου αρεσε να συγχεω την hip hop με οτιδηποτε το αναλαφρο. Τα πρωτα μου ακουσματα δεν μου το επετρεπαν. Αυτη η σκληροτητα του ηχου του ηταν αυτο που με πορωνε και δεν γουσταρα να το περνανε ολοι σαν κατι το αναλαφρο, το παιδικο. Το hip hop καταρχας ηταν αντιδραση (αν και ειλικρινα, δεν ξερω αν η μικρη μου πειρα πανω στο αντικειμενο μου επιτρεπει να γραψω γι΄αυτο). Ομως περα απο την αντιδραση στο συστημα απ' οπου και γεννηθηκε, το hip hop ειναι εκφραση. Μπορει να μην εχει την μελωδικοτητα καποιων αλλων ειδων μουσικης οπως το rock, η soul, η κλασσικη ή το metal (το οποιο πολλοι εσφαλμενα το θεωρουν εχθρο του ενω στην πραγματικοτητα και τα δυο, στην αγνη τους μορφη στηριζονται στη ιδια βαση, την αντιδραση) ομως αυτος ο, μεθυστικος μερικες φορες, ρυθμος του ειναι αυτος που σε κραταει πιστο σε αυτο σαν θρησκεια (σαν ειπαμε! τιποτα δεν προσκυναμε εδω περα!).

Και ομως πριν απο λιγο καιρο ανακαλυψα και την αλλη πλευρα του hip hop. Την chill. Οχι αναγκαστικα τους υμνους της μαστουρας. Απλα του chill και του χαβαλε. Με λιγο ρυθμο και πενιχρα μεσα, πολλοι καλλιτεχνες εχουν καταφερει να γραψουν αριστουργηματα, τα οποια μπορει να μην σοκαρουν με τους κοινωνικο-πολιτικους τους, αλλα να σε κανουν να θες να jamm-αρεις μαζι τους φωναχτα μεχρι να σε ακουσει ο καθε κολλημενος σκυλας ή pop-ας! Αυτα τα κομματια ειναι αυτα που μου κρατουν συντροφια ωρες σαν και αυτη εδω και μου δινουν εναυσμα για τετοιες αναρτησεις.

Θα μπορουσα να γραψω τρεις φορες περισσοτερα(νταξ, δεν παιρνω και ορκο) για το hip hop, το αγαπημενο μου ειδος μουσικης, ομως το προχωρημενο της ωρας και η νυστα η οποια ειμαι σιγουρος οτι κυλαει στην κυριολεξια στις φλεβες μου τωρα, δεν με αφηνουν να συνεχισω.
Θα γουσταρα να κλεισω με καναν εξυπνο στιχο αλλα ειλικρινα δεν μου ερχεται κανενας, γι' αυτο και θα το ληξω καπου εδω περα με κατι τελευταιο:

Except peace, give also hip hop a chance...

Fucking Christmas...

Να 'μαι παλι
(σε δρομους που δε πατησαν αλλοι ---> TXC-Απλα μουσικη)

Και μετα την μουσικη εισαγωγη ας συνεχισω μπας και καταφερω και κανω καμια αναρτηση της προκοπης.

10/12 και ολος ο κοσμος εχει τρελαθει με τα Χριστουγεννα.Μια γιορτη της Ορθοδοξιας η οποια εγινε γιορτη του καταναλωτισμου με trademark τον Santa (γαμω το !@#@!$ μου) και τα κωλοελαφια του. Το αστειο στην ολη ιστορια ειναι οτι κανεις απο οσους το παιζουν χριστιανοι (σ.σ. ειμαι αθεος) δεν ξερουν οτι ο Santa οχι μονο δεν ειναι αγιος της Ορθοδοξης εκκλησιας, αλλα οτι ειναι παιδι της Coca-Cola. Κι ομως αυτοι οι ανθρωποι ειναι οι ιδιοι που στην λενε επειδη δεν πιστευεις στο Θεο! Ειναι αυτοι που ενω ειναι εθνικιστες και ρατσιστες μεχρι το κοκκαλο, καθε χρονο τετοια εποχη, θα πανε να δωσουν τα λεφτα τους σε καταστηματα του στυλ Jumbo. Μην αξιωθει κανεις τους και δωσει λιγα λεφτα και στην επιχειρηση της γειτονιας που γονατιζει καθε μερα επειδη δεν μπαινει ανθρωπος μεσα! Οχι θα τα δωσουμε σε αυτους που εκμεταλευονται παιδακια 7-14 ετων και τα βαζουν να δουλευουν σε υπογεια και εργοστασια και για μισθο (μαλλον χαρτζηλικι) τους δινουν 1 δολλαριο τη μερα.

Και ομως δεν ειναι μονο αυτη η αγνοια το εξοργιστικο την εποχη των Χριστουγεννων. Ειναι και η (ψευτο)φιλανθρωπια. Αυτη η πουτανα που μπαινει σαν πνευμα στο μυαλο της καθε νεοπλουτης κυριας και την κανει να δωσει ψιχουλα απο το τσιμπουσι της, στο ονομα του Χριστου!Αυτη η πουτανα που κανει καθε μεγαλοκαπιταλα που εχει τα κερατα του απο λεφτα να κανει μια δωρεα (μικροσκοπικη σε σχεση με την περιουσια του) σε ιδρυματα μονο και μονο για να ειναι εκει μπροστα και να απαθανατισουν το γεγονος 30 καναλια (κανε το καλο και ριξ'το στο γυαλο που λενε).Γαμω το Χ!@#$% μου! Αφου ολοι το παιζετε τοσο ανθρωπιστες, γιατι δεν δινετε τη μιση σας περιουσια σε ιδρυματα που την εχουν αναγκη? Μηπως επειδη οι δωρεες δεν ειναι ανιδιοτελεις και απλα σας γλυτωνουν απο τις τυψεις που ενω εσεις δεν ξερετε τι να πρωτοφατε και αλλοι δεν ξερουν τι να φανε?

Ολα αυτα ειναι λιγο πολυ γνωστα σε ολους σας. Παρολα αυτο συνεχιζετε να φορατε τις μασκες σας και προσπαθειτε να τα ξεχασετε για να περασετε και εσεις οπως και ο υπολοιπος ανεπτυγμενος δυτικος (μπλιαχ!) κοσμος ομορφα Χριστουγεννα. Οπως ειχε γραψει και μια αναγνωστρια των Schooligans, σας φτυνω και σας χαμογελω...

Καλα σας Χριστουγεννα...