i walked through fire and did not get burned

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 30, 2009

Ονειρα

Μετα απο πολυ καιρο απουσιας (με την οποια ελαμψα ο ατιμος!) ειπα να κατσω να γραψω κατι το οποιο μου εκανε εντυπωση πριν απο λιγες μερες. Ονειρα.

Δεν ειναι πολυ δυνατα μερικες φορες?
Ειτε σε τρομοκρατουν, ειτε σε συγκινουν, ειτε σου θυμιζουν προσωπα και βιωματα, τα ονειρα σε χαραζουν ανεξιτηλα. Μπορει να μην τα θυμασαι ολα αλλα μερικα μενουν για παντα στη μνημη σου. Ή τουλαχιστον η επιδραση τους πανω σου.

Κατι ομως που με στενοχωρει στα ονειρα ειναι η διαρκεια τους.
Και εξηγουμαι. Δεν ειναι σπαστικο εκει που πας να το ''φας το γκομενακι'' ή εκει που πας να πηδηξεις απο το αεροπλανο (ή δεν ξερω και εγω ποια ειναι η καβλα του καθενος) να ξυπνας?
Γιατι ρε πουστη μου να ξυπναω μολις παω να χαρω και εγω λιγο?Αφου ο,τι βλεπω στα ονειρα δεν θα το ζησω στην πραγματικη ζωη, γιατι πρεπει να το χασω?
Τελος παντων. Δεν αξιζει να χαλιεμαι για μικροπραγματα. Ας τα χαρω οσο διαρκουν!

Γι' αυτο και εγω απολαμβανω το ονειρο ή μαλλον την αναμνηση του που ειδα χθες!
Weeeee!!!