Τεταρτη 27 Μαιου
Μολις σημερα τελειωσαν οι πανελληνιες (αν και τυπικα δεν τελειωσανε αφου μενει και το ειδικο μαθημα στις 28 του Ιουνη) και ενω περιμενα να ειμαι χαρουμενος που ειμαι ελευθερος αρχισα να μελαγχολω. Μενουνε βεβαια και οι εξετασεις του σχολειου αλλα αφου περασανε οι πανελληνιες, στην ουσια το σχολειο τελειωσε για μενα.
...
Ακομα δεν μπορω να το συνειδητοποιησω. Και τωρα που δημοσιευω αυτη την αναρτηση το σκεφτομαι και τα αισθηματα ειναι αναμεικτα.
Δεν περιμενα να το πω αλλα μαλλον θα διαβασω λατινικα, τον πλαγιο λογο. Χωρις λογο. Απλα νομιζω οτι το χρωσταω στον εαυτο μου. Να παρω κατι ρε παιδι μου απο τις πανελληνιες.
Πλακα στην πλακα τα μαθηματα της βιολογιας και των αρχαιων πιστευω θα τα θυμαμαι για πολυ καιρο.
Ειναι καλο το σχολειο.
Αυτο πιστευω οτι ειναι το συμπερασμα μου μετα απο 12 χρονια στα θρανια.
Δε λεω, το ξυπνημα, τα διαγωνισματα, (τα μαθηματικα για μενα) ηταν παλουκια και ποτε δεν μπορεσα να τα συνηθισω αλλα τι να πω? Οτι δεν περασα καλα στο σχολειο? Ψεματα θα πω.
Λιγοι μπορουνε να πουνε οτι δεν περασανε καλα στο σχολειο. Ατομα των μειονοτητων οπως: παιδια μεταναστων, φυτα κ.α. Αλλα εγω ημουν ενας μετριος μαθητης που καθε Μαιο ελεγα: Αντε να 'ρθει το καλοκαιρι και καθε Αυγουστο: ''Αντε να 'ρθει ο Σεπτεμβρης!
Ασε που εκει μαθαινεις να συμπεριφερεσαι. Μαθαινεις πως να μιλας με μαγαλυτερους, με συνομιληκους, με κοπελες...
Γενικα το σχολειο ειναι ο πρωτος κοσμος σου.
Τωρα ομως παει και αυτο. Βεβαια δεν θα κατσω να αυτοκτονησω, προς Θεου αλλα οπως και να το κανεις ειναι καπως το οτι δεν θα ξαναβρεις τους φιλους σου το Σεπτεμβρη.
Το οτι δεν θα ξαναπας να αγορασεις τετραδια και στιλο.
Τελος παντων, η αληθεια ειναι οτι ο κυκλος του σχολειου για μενα εκλεισε πια και δεν ξανανοιγει.
Παμε για αλλα ομως, για καλυτερα!!
Βουρ στο κωλοβαρεμα του καλοκαιριου!
2 replies:
Στις 15 περίπου του Σεπτέμβρη ούτε και εγώ πρόκειται να πάω στο σχολείο για τον αγιασμό..και γενικά δεν θα ξαναπάω σχολείο, ως μαθήτρια τουλάχιστον! Είναι αλήθεια πως και εγώ πέρασα πολύ ωραία εως φανταστικά στο σχολείο και θα μου λείψει πολυ! Το ξέρω...Μέχρι σήμερα (5/7/09) δεν έχω αισθανθεί την απουσία του απο τη ζωή μου, αλλά επειδή με ξέρω, θα μου λείψει..και αυτό και οι συμμαθητές μου και οι καθηγητές-δάσκαλοί μου..όλοι και όλα γενικώς και ανεξαιρέτως!
Μονάχα ένα με πονάει-και το ρήμα που χρησιμοποιώ δεν είναι καθόλου βαρύ-:12 χρόνια πέρασα στην εκπαίδευση και ΔΥΣΤΥΧΩΣ έπρεπε να τελειώσει το σχολείο για να συνειδητοποιήσω ΠΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕ! Μετά τις 15/06 που γράψαμε και το τελευταίο μάθημα-Φυσική- και όπως ήταν λογικό το απόγευμα εκείνης της ημέρας με την παρέα μου κάναμε έναν απολογισμό όλων των ετών, μόνο τότε μπόρεσα να κατανοήσω τα βαθύτερα νοήματα των λόγων του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, τα αίτια, τις αφορμές και τις συνέπειες της Ιστορίας, την πραότητα των Θρησκευτικών(άσχετα με το γεγονός ότι δεν πιστευώ τοοοσοοοο πολυ), τη λογική συνέχεια που δίδασκαν τα Μαθηματικά, η Χημεία και η Φυσική, τη χρησιμότητα της Γεωγραφίας(μάθημα του Δημοτικού και του Γυμνασιού, αλλά δεν παύει να είναι μάθημα), τη διέγερση της φαντασίας από τη Λογοτεχνία, τη σημασία της Έκθεσης....ΟΛΑ αυτά σιγά σιγά ανακαλύπτω πως μου χρειάζονται..και λυπάμαι που τότε που μπορούσα δεν τα μελέτησα όσο τους άξιζε!
Το μαθημα που πηρα και με γεμιζει λυπη
Ποτε δεν εκτιμας κατι παρα μονο οταν σου λειπει...
Δημοσίευση σχολίου
Λοιπόν πες μας την ηλιθιότητα σου, αυτή τη μαλακία σου τι θες να μας πεις!