i walked through fire and did not get burned

Κυριακή, Ιουλίου 19, 2009

Τι τιτλο να βαλω εγω τωρα εδω?

Πριν απο λιγο ειδα ενα video clip στο πιο crazy, trendy, youth music καναλι ολων τον εποχων. Στο MAD! Oh yeah!!
Το τραγουδι ηταν της Lady Gaga. Αθλιο video clip μιας αθλιας τραγουδιστριας wannabe της οποιας η προηγουμενη δουλεια ηταν ο ''σωληνας'' απο οσα ξερω.
Δεν την κρινω για αυτο. Η δουλεια δεν ειναι ντροπη. Καθε αλλο. Ομως το να γινεις απο exotic dancer τραγουδιστρια ειναι σχεδον ακατορθωτο. Βεβαια στο video clip μαλλον εκανε μια αναδρομη στην προηγουμενη δουλεια της αφου σε καθε σκηνη την εβλεπες να φοραει λιγοτερα!

Και καπως ετσι συνεχιστηκε ολο το ποτ πουρι των τραγουδιων του καναλιου και ετσι αποφασισα να blogg-αρω τις σκεψεις μου.

Βασικα για την Lady Gaga δεν εχω κατι να πω. Ενα πιονι των πολυεθνικων ειναι για να ''πουλησουν'' μουσικη λες και ειναι εμπορευμα. Γι' αυτο και δεν την κατηγορω. Αυτους που κατηγορω ειναι τα ζωα που ονομαζονται μεσοι ακροατες και τις μουσικες επιλογες τους. Ειναι δηλαδη μια πλεινοτητα ατομων που τρωνε ο,τι τους πεταξει η μουσικη βιομηχανια και λενε και ευχαριστω απο πανω. Δεν με νοιαζει τι ακουει ο καθενας, επιλογη του ειναι, (επιλογη που λεει ο λογος βεβαια αφου με τοση διαφημιση και προπαγανδα δεν εχεις και πολλα περιθωρια επιλογης αλλα αυτο ειναι αλλη κουβεντα) εγω ομως τι χρωσταω να ακουω καθε μερα σε ραδιοφωνο και τηλεοραση αυτες τις ΜΑΛΑΚΙΕΣ? Γιατι πρεπει να ακουω μουσικη μονο απο το pc μου ή να αγοραζω cd τα οποια συνηθως ειναι και δυσευρετα ενω τα μουντζα που ακουνε rn'b να ακουνε τη μουσικη τους παντου? Δε λεω να κλεισουν ολοι οι σταθμοι που παιζουν τετοια μουσικη απλα να υπαρξουν και αλλοι που παιζουν κατι αλλο περαν του τσιφτετελο-pop και τα τοιαυτα.

Και δεν ειναι μονο η μουσικη ο λογος που κανω αυτη την αναρτηση παρα η αφορμη.
Ειναι το ολο lifestyle που προβαλλεται με καταιγιστικους ρυθμους απο τα ΜΜΕ.
Διαφημισεις, σειρες, ταινιες,video clips ολα αυτα σου προτεινουν απροκαλυπτα να κανεις τα παντα ωστε να θεωρεισαι φτασμενος. Ο σκοπος αγιαζει τα μεσα τα οποια μεσα ειναι η πουτανια, η απληστια, η υποκρισια, η ψευτομαγκια κ.α.
Ολα αυτα τα βρωμικα μεσα για να φτασεις στον σκοπο ο οποιος δεν ειναι καλυτερος απο αυτα. Τα λεφτα. Τα λεφτα και η δοξα. Μολις τα αποκτησεις αυτα εισαι μαγκας.

Και το κακο ειναι οτι αυτα τα στερεοτυπα περνανε και στη δικη μου γενια η οποια καθε αλλο παρα επαναστατικη ειναι. Ολοι οι γνωστοι μου απο το σχολειο ενα ονειρο εχουν: Να αγορασουν ενα γρηγορο αμαξι, να το τρεχουν, να εχουν μια μιζερη δουλεια και να ζουν μια πολυ πιο μιζερη ζωη.
Αξιες οπως ολιγαρκεια, τιμη, ηθικη, αυταρκεια αλτρουισμος κ.α τους ακουγονται γραφικες ενω πραγματικα ονειρα και φιλοδοξιες ειναι ανυπαρκτα. Τι ονειρα να εχει ενα 18 χρονο,ανεξαρτητως φυλου, οταν το μονο που θελει να κανει το καλοκαιρι μετα το σχολειο ειναι να βγαλει διπλωμα, να πηγαινει σε clubs να μεθαει να χορευει και να γαμαει-ιεται?

Πέμπτη, Ιουλίου 16, 2009

Τελος

Ενα ξερο γεια.

... ...

Αμηχανια...

Περιμενα μια απαντηση, οπως αλλωστε παντα μαζι σου.

Οχι ομως αυτη.

Χιλιοι προλογοι μεχρι να βρεις τον καταλληλο.

Μια φραση.

Χιλιες συγγνωμες μαζι με την ελπιδα να τα λεμε και μετα αυτο που εγινε σημερα.

Τι να πουμε? Δεν εχει μεινει τιποτα να πουμε.

Σε ολη τη διαδρομη σε κοιταζα, για να μην σε ξεχασω. Ποτε μου. Το σωμα σου, τα μαλλια σου, το προσωπο σου, ολα...

Οι δρομοι μας χωρισανε χωρις ουτε μια ματια.

Ενα καληνυχτα και ενα συγγνωμη απο σενα
ενα πνιχτο καληνυχτα απο μενα.

Ετσι. Απλα. Αδιαφορα. Τουλαχιστον για σενα.

Το μετανοιωνω που δεν σε κοιταζα οταν απομακρυνομουν. Ετσι θα με θυμοσουν οσο πιο πολυ γινεται.

Τελος παντων, ο,τι εγινε εγινε και δεν ξεγινεται.
Δυστυχως...

Το μονο που μου εχει απομεινει ειναι καποιες φωτογραφιες σου που με κανουν να βουρκωνω.
Δεν ξερω τι θα τις κανω.

Δεν θελω να σε ξεχασω ποτε.

Τοσα ονειρα δεν αξιζει να φυγουν ετσι.

Ομως οσο πιο πολυ σε βλεπω στις φωτογραφιες τοσο περισσοτερο μου λειπεις.

Δικοπο μαχαιρι.



Φευγω, παω να κλαψω κι αλλο...


Καληνυχτα για παντα μικρη μου..

Σάββατο, Ιουλίου 11, 2009

Κεικ σοκολατας

Έλεγξε τη λίστα με τα υλικά που αγόρασε για το κεϊκ σοκολάτας:
  • 60γρ αλεύρι
  • 3κσ κακάο σκόνη
  • 1κσ στιγμιαίο καφέ σκόνη
  • 1/2κ.γλ μπέικιν πάουντερ
  • 1/4κ.γλ αλάτι
  • 120γρ μαργαρίνη λιωμένη
  • 3κσ ζάχαρη άσπρη
  • 3κσ ζάχαρη ξανθή
  • 2 μεγάλα αβγά σε θερμοκρασία δωματίου
  • 2κ.γλ βανίλια άρωμα
  • 1κ.γλ εσάνς πικραμύγδαλου
  • 160γρ σταφίδες ξανθές
  • 1φλυτζ καρύδα τριμμένη
Είχε ότι χρειαζόταν για 16 μερίδες, εκτός από τις οδηγίες για την εκτέλεση της συνταγής.

Χαμογέλασε. Η συνταγή ήταν ζωντανή και ήταν μπροστά του, γραμμένη πάνω στο κορμί της κοπέλας του. Η μόνη λαχταριστή δυσκολία ήταν η λιωμένη και λίγο ζεστή σοκολάτα που είχε καλύψει το κορμί της! Για να διαβάσει τη συνταγή, θα έπρεπε να την ...απομακρύνει με την γλώσσα του. Αυτή ήταν η συμφωνία τους, το παιγνίδι τους και μετά θα του δινόταν.

Η πρώτη του κίνηση ήταν διερευνητική. Με τη γλώσσα χάραξε μια όσο μπορούσε ευθεία γραμμή πάνω στη κοιλιά της, «και πασπαλίζουμε την επιφάνεια με την υπόλοιπη καρύδα» διάβασε και σκέφτηκε πως σίγουρα δεν είναι αυτή η αρχή της συνταγής.

Χωρίς συγκεκριμένο πλάνο δράσης -έτσι για ζέσταμα- φίλησε τα στήθη της και ανακάλυψε δυο μεγάλα «Ο» να περικλείουν τα σημεία-που-οπωσδήποτε-πρέπει-να-φιλήσεις. Επιμένοντας λίγο περισσότερο στη περιοχή κοντά στο δεξί «Ο» εμφανίστηκε ο αριθμός «180», ενώ στο αριστερό η λέξη «ΠρΟ»! Πέρασε αργά και απολαυστικά τη γλώσσα του, απολαμβάνοντας τη διαδρομή, από τη μια άκρη έως την άλλη για να διαβάσει πως «ΠρΟθερμαίνουμε το φούρνο στους 18Ο».

Υπενθύμισε στον εαυτό του πως δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο...

Ξεκίνησε με τα χέρια της. Ένοιωσε τον σφυγμό της να χτυπά πάνω στα χείλη του, όταν άρχισε σιγά-σιγά να αποκαλύπτει στο μέσα μέρος του ενός βραχίονα ότι «Σε μέτριου μεγέθους μπώλ αναμειγνύουμε τα 5 πρώτα υλικά». Ένοιωσε να ερεθίζεται η απαλή περιοχή του άλλου της βραχίονα όταν τον άγγιξε, για να του αποκαλύψει πως «και σε ένα άλλο μπωλ χτυπάμε τα αυγά, τη ζάχαρη, τη μαργαρίνη και το εσάνς».

Ακούμπησε απαλά τα χείλη του πάνω στα δικά της, ίσα που να τα νοιώσει. Φίλησε προσεκτικά τα βλέφαρά της και δάγκωσε διακριτικά τους λοβούς των αυτιών της. Άφησε τη γλώσσα του να κυλίσει πάνω στο μακρύ λαιμό της και ανακάλυψε δύο σειρές από λέξεις: «Κατόπιν προσθέτουμε σ' αυτά λίγο-λίγο το μείγμα του αλευριού ανακατεύοντας συνεχώς», «και τέλος τις σταφίδες και τη μισή καρύδα» ...να κρέμονται και οι δυο σαν κοσμήματα γύρω από το λαιμό της.

Αποφάσισε να κατέβει χαμηλότερα, αναζητώντας τα κομμάτια της κρυμμένης συνταγής, στο εσωτερικό των μηρών της. Άγγιξε την ευαίσθητη επιδερμίδα και άσκησε λίγο μεγαλύτερη πίεση με τη γλώσσα του, αποκαλύπτοντας ότι «Κατόπιν προσθέτουμε σ' αυτά λίγο-λίγο το μείγμα του αλευριού ανακατεύοντας συνεχώς» στον ένα της μηρό, «και τέλος τις σταφίδες και τη μισή καρύδα» στον άλλον. Φύσηξε απαλά με την ανάσα του στα καθαρά σημεία και την είδε να ανατριχιάζει.

Έχανε τον έλεγχο! Η διαδρομή που επέλεξε τον οδήγησε στο πάνω μέρος του στήθους της. Ακολούθησε με τα χείλη του την ανατομία της περιοχής, νοιώθοντας σαν σκιέρ που βουτά σε ανεξερεύνητη πλαγιά, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή να χάσει τον έλεγχο και τη σανίδα να αφήνει πίσω τα ίχνη της: «Βάζουμε τη ζύμη σε αντικολλητικό ταψί 20εκ.». Ήταν σίγουρος πως η επόμενη πρόταση, ήταν η πρώτη που αποκάλυψε, «και πασπαλίζουμε την επιφάνεια με την υπόλοιπη καρύδα».

Ένοιωσε σαν τον Μωυσή μπροστά στη φλεγόμενη βάτο, να του αποκαλύπτονται οι 10 γραμμές της συνταγής. Πέρασε λίγο νευρικά χαμηλά στη κοιλιά της και την ένοιωσε να αντιδρά …όπως το περίμενε. «Ψήνουμε το κέικ για μισή ώρα περίπου» διάβασε και ένοιωθε πως ψηνόταν ο ίδιος.

Εκείνη, αναστέναξε. Τα χέρια της γραπώθηκαν από το σεντόνι και το κορμί της πήρε τη στάση τελικού σίγμα. Η αναπνοή της έγινε βαριά, «σε θέλω» του ψιθύρισε και εκείνος τη φίλησε με πάθος. Τη συνέχεια μπορούσε να τη φανταστεί αφού η συνταγή ήταν για 16 άτομα, «Το κόβουμε σε 16 ίσα κομμάτια όταν είναι ακόμα ζεστό».

Αγκάλιασε ολόκληρα τα στήθη της κάνοντας στην αρχή κυκλικές και απαλές κινήσεις, για να δυναμώσει στη συνέχεια σιγά-σιγά τη πίεση. Η ανάσα του, που έγινε λίγο πιο βαριά, της γαργαλούσε το λαιμό, «μη σταματάς» του είπε…



ΥΓ. Η συνταγή είναι από το site της Αιμιλίας Βασιλοπούλου, www.all-diet.gr.

Τετάρτη, Ιουλίου 08, 2009

Μεταμεσονυχτιες σκεψεις

Το ρολοι στο pc δειχνει 01:35. Στο background ακουγεται το ''Κανενας πονος δεν ειναι αρκετος'' απο Razastarr. Τραγουδι αξιοπρεπες με νοημα και μαγευτικη μουσικη. Σε ταξιδευει...

''Κι γη φτανει την αυγη για να σου πει πως η σιωπη ενα πρωι σαν καρπος και αυτη θ' ανθισει...''

Τετοιες στιγμες ευχομαι να ειχα ενα φιλο, ενα πραγματικο φιλο ωστε να τις μοιραστω μαζι του αλλα που?... Ολοι οι ''φιλοι'' εχουνε χαθει. Κανεις τους δεν θελει πια να μιλαει με τις ωρες οπως παλια. Το μονο που θελουν ειναι να καθονται σε μια καφετερια ή σε ενα κλαμπακι και να λενε μαλακιες με τις ωρες. Δεν τους παρεξηγω. Ετσι εχουν μαθει, να φερονται τυποποιημενα σε μερη τυποποιημενα με διασκεδαση προκατ.

Τωρα ξεχασα και τι ηθελα να γραψω εξ αρχης!

Τελος παντων, θα παω εκει που παει το μυαλο μου...
Ι. Εκει, ή μαλλον σε αυτη παει το μυαλο μου. Και πιο συγκεκριμενα στην απουσια της.
Τρεις μηνες εχω να την δω. Με λυπη διαπιστωνω οτι τελικα ''ματια που δεν βλεπονται γρηγορα λησμονιουνται'' Δεν το προκαλεσα εγω αυτο, ο χρονος. Τι να τις κανεις τις φωτογραφιες οταν τον αλλο δεν μπορεις να τον αγγιξεις, να ακουσεις τη φωνη του, να μυρισεις το αρωμα του?
Σ' αυτη την συναντηση ειχα εναποθεσει πολλες ελπιδες κι ομως δεν εχει ερθει ακομα... Κι ουτε νομιζω να ερθει ποτε. Ονειρο ηταν και περασε. Και μην ακουω μαλακιες ''ξεχασε την'' ή καλοκαιρακι ερχεται θα βρεις αλλη''! Οποιος εχει νοιωσει αληθινα πραγματα για καποιον πρεπει να ξερει οτι δεν μπορεις σε μια στιγμη να βγαλεις τον αλλο απο τη ζωη σου. Δεν γινονται αυτα τα πραγματα.
Ομως γιατι βασανιζομαι με το να τη σκεφτομαι? Αδικος κοπος, εκεινη ειναι αλλου, δεν εχει χρονο ή ορεξη για αυτα (τωρα πια). Αλλα και να ερχοταν απο το πουθενα, τι θα γινοταν? Θα περναγαμε καθε μερα τελεια οπως πιστευα? Δεν νομιζω. Οχι οταν ολοι σου πιπιλανε το μυαλο οτι για να εχεις κοπελα πρεπει να εχεις λεφτα και να την βγαζεις εξω και να την κερνας και και και...
Οχι ρε πουστη μου, εγω σε αυτη την πλυση εγκεφαλου δεν υποκυπτω! Τι παει να πει ''ο αντρας πρεπει να εχει λεφτα αλλιως θα ειναι μπαγκουρι''? Που ζουμε? Τι παει να πει '' αν η κοπελα δεν βγαινει εξω και δεν την κερνας σε αφηνει''? Αν καποιος ειναι να κατσει μαζι σου θα κατσει ανευ χρηματων γιατι αλλιως αυτο δεν ειναι σχεση, ειναι πολυτελης βιζιτα!!

...

02:06. ''Λογια'' παλι απο Razastarr. Οπως καταλαβαινεται εχω μια ιδιαιτερη αδυναμια στους Razastarr... Τελευταιο τραγουδι και μετα μαλλον παω για υπνο.

''Τοσα λογια που μενουν βαθια, ακουσα πολλα μα λιγα ειδα μετα την καταιγιδα...''



Μεταμεσονυχτιες σκεψεις ή κραυγη μοναξιας....?