(Αλλος ενας) Απολογισμος

Επειδη ειθισται τετοιες μερες το καθε site/blog/περιοδικο κ.α. να κανει εναν απολογισμο της χρονιας -αλλα αυτη τη φορα και της δεκαετιας- αποφασισα και εγω να κανω ενα. Η αληθεια ειναι οτι δεν ειχα και πολλα πραγματα να κανω, μιας και γυρισα απο εξοδο με κατι παλιους συμμαθητες και τωρα εμεινα ''ξεκρεμαστος'', αρα ενα νεο thread στο blog ηταν μονοδρομος.

Σκατοχρονια λενε ολοι. Σκατοδεκαετια μερικοι. Δεν θα διαφωνησω. Ουτε ομως θα συμφωνησω, τουλαχιστον τελειως. Ναι μεν ηταν σκατοχρονια -ειδικα για μενα αυτη η χρονια αν εξαιρεσω την επιτυχια στις πανελληνιες ηταν η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ολων!- ομως δεν παραπονιεμαι. Δεν περιμενα να αλλαξει κατι στο 2009. Απλα οι αριθμοι αλλαζουν. Οι ζωες δεν αλλαζουν. Οι συνειδησεις δεν καθαριζουν. Τα πνευματα δεν ηρεμουν. Ολοι η βρωμα της ανθρωπινης υπαρξης δεν ξεπλενεται με μια αλλαγη στα ρολογια. Ισως ακουστηκα λιγο κυνικος και επιτηδευμενος. Η αληθεια ειναι ομως οτι οσο περναει ο καιρος, βλεπω μια βρωμα μεσα σε ολους τους ανθρωπους. Μια βρωμα που δεν περιμενα. Ακομα και σε μενα. Εγω δεν διαφερω σε κατι. Το ιδιο μαλακας, εγωιστης, ματαιοδοξος ειμαι και εγω. Ισως με ενα πιο διακριτικο τροπο αλλα μαλακας nonetheless. Εγωιστης και ματαιδοξος nonetheless.

''Δεν γουσταρω ρε πουστη μου να γραφω τετοια πραγματα'' σκεφτομουν οταν δημιουργουσα αυτο το blog, ομως μερικες φορες αυτη η 'προσωπικη αποψη' πανω σε τετοια θεματα ειναι αναποφευκτη. Δεν γουσταρω να το παιζω και καλα στοχαστικος και ετσι. Επιτηδευμενο στυλ το οποιο κρυβει μεγαλη λερα, ομως τι να κανω? Αυτο εχω καταλαβει τοσο καιρο. Ολη ανθρωπινη υπαρξη εχει ως κεντρο τον ιδιο της τον εαυτο. Σπανια βλεπουμε φωτεινες αλτρουιστικες αναλαμπες μεσα στη θαμπαδα της ματαιοδοξιας μας.

!!!!!! Πρεπει να σταματησω. Ακουγομαι σαν τον Πανο Πιλατο οταν εγραφε στο Penthouse.

Για να συνεχισω τον εθιμοτυπικο χαρακτηρα του απολογισμου, θα πω οτι το 2009 ηταν σκατα και αποσκατα. Ομως ποια χρονια δεν ειναι? Ποια χρονια εχεις βιωσει εσυ, εγω, ή ο καθενας μας που να λεμε με γεματο το στομα οτι ηταν μια ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ? Καμια θα πω εγω.

Γιατι πολυ απλα, δεν υπαρχει καλη χρονια. Υπαρχει ομως λιγοτερη κακη. Το μη χειρον βελτιστον...

Δεν μπορεις να λες ''η επαγγελματικη μου ζωη ηταν σκατα αρα το 2009 ηταν σκατα'' Μπορεις να πεις ''οσον αφορα τον τομεα των προσωπικων μου, το 2009 ηταν μια σχετικα καλη χρονια''. Τουλαχιστον ετσι το βλεπω εγω.

Απο την αλλη οσο εισαι ζωντανος, εχεις την υγεια σου και οι αγαπημενοι σου ειναι καλα, δεν πρεπει να παραπονιεσαι. Τουλαχιστον οχι περισσοτερο απο την κλασσικη γκρινια των γιορτων.

Γιορτες. Ακου λεξη. Ποιος γιορταζει? Εγω προσωπικα οχι. Δεν μπορω εξ αλλου να γιορτασω επειδη τα ΜΜΕ μου προτεινουν να γιορτασω σαν να κανω ενα break απο το σκατο που τρωω καθε μερα ολο τον υπολοιπο χρονο. Δεν μπορω να γιορτασω οταν ξερω οτι υπαρχουν ατομα που τριγυρνανε στους δρομους μες στο ψωλοκρυο και πεινανε. Δεν μπορω να γιορτασω οταν... Ειναι πολλοι οι λογοι που δεν μπορω να γιορτασω. Βεβαια δεν πεφτω και σε καταθλιψη. Ξερω οτι μετα την αλλαγη του χρονου θα ειμαι με φιλους μου και θα περασω καλα (ή τουλαχιστον ετσι θελω να πιστευω) και χαιρομαι. Αλλα οχι με τη χαρα του ψευτικου χαμογελου για την φωτογραφια που θα γινει upload στο facebook. Χαιρομαι απο μεσα μου.

Χαιρομαι, αλλα δεν γιορταζω.

Η ευχη μου για το νεο ετος και τη νεα δεκαετια ειναι λιγο συνθετη. Ευχομαι σε ολους μας, να περναμε καλα, να εκτιμουμε τη ζωη μας, ομως να μην ξεχναμε τον διπλανο μας. Ανεξαρτητως φυλου, χρωματος ή θρησκειας.

Βεβαια αυτα ευκολα τα λες, ομως δυσκολα τα κανεις. Τι να πω...? Προσπαθηστε. Τουλαχιστον εγω αυτο θα κανω.

Υ.Γ: και μετα απο αυτες τις βαθυστοχαστες μαλακιες του LowInertia, ας επιστρεψουμε στην γεματη απο φοβο και μισος καθημερινοτητα μας. Με τις υγειες μας (αν και χλωμο το βλεπω...)