Μαθημα ζωης

Χθες πραγματοποιησα την 4 επισκεψη μου σε ενα πολυ γνωστο κλαμπ της Χαλκιδας.
Αν και δεν μου αρεσε το κλιμα, μπορω να πω οτι ηταν μια εμπειρια, ενα πραγματικο μαθημα ζωης.
Ολα αρχισαν μετα απο μια ωραια (λεμε τωρα) βολτα σε μια γνωστη καφετερια στις Αλυκες και αφου η παρεα ηθελε να συνεχισουμε τη εξοδο μας σε κανενα κλαμπ και για να μην γινω ο σπασικλας της παρεας συμφωνησα να παμε στο Μist.

Η εισοδος μπορω να πω οτι ηταν σχετικα φτηνη αλλα ο τροπος με τον οποιο σε κοιτουν τα βλαχακια που ονομαζονται ''πορτιερηδες'' ηταν απιστευτα ενοχλητικος. Λες και μου εκαναν χαρη που με αφησαν να τους δωσω τα λεφτα μου! Ολοι οι αμορφωτοι και οι αγενεις κανουν 3 μηνες γυμναστηριο και μετα πανε και γινονται πορτιερηδες!

Προσπερνωντας την υποδοχη που δεχτηκα εγω και η παρεα μου, μπηκαμε μεσα κατα τις 1:05. Σχετικα νωρις δηλαδη για ενα κλαμπ. Επαιζε μερικα πολυ γνωστα dance και electro κομματια απο τα οποια τα περισσοτερα μου αρεσαν.
Βεβαια ο χορος δεν ειναι το ατου μου για αυτο αρκεστηκα στο να κουνιεμαι μονος μου περα δωθε αφου κοντεψαν να με καψουν 3 (τρεις) ηλιθιοι με το κωλοτσιγαρο τους (που να τους μπει στο κωλο αναμμενο!).

Οι πελατες του μαγαζιου ηταν ενας trendy στρατος απο ηλιθια ρομποτακια που ηταν ολα ντυμενα ιδια. Οι αντρες το παιζανε σφιχτερμεν φορωντας κολλητα μπλουζακια και οι κοπελες την ειχαν δει μοντελα στην πασαρελα με κατι μινι ως τη μεση(!). Εκτος απο τον ιδιο τροπο ντυσιματος παρατηρησα και κατι αλλο που ηταν κοινο σε ολους, το τσιγαρο και το ποτο στο χερι. Ολοι σχεδον ηταν καπνιστες αλλα δεν με ενοχλουσε γιατι το μαγαζι ειναι ανοιχτο απο πανω και ετσι δεν ειχα τον καπνο συνεχεια γυρω μου.
Το στυλ ολων ηταν το γνωστο ''κανε στην μπαντα να περασω μη σε δειρω'' αφου περναγαν ολοι διπλα μου με ενα υφος...

Συνεχιζοντας την αναφορα μου στη μουσικη, μετα τα ωραια dance κομματια σειρα ειχαν τα ψευτο-dance τραγουδια της Βισση-Βανδη-Κιαμος ή δεν ξερω και εγω τι αλλο! Ρε μαλακες, αφου το πατε ωραια γιατι το γαματε με τις ελληνικουρες?
Ο ηχος μπορω να πω οτι ηθελε καποιες ρυθμισεις αφου τα μπασα με εκαναν να εχω τασεις να ξερασω το Gordon's μου (ναι, επεσα στα σκληρα!) και τα πριμα μου τρυπησαν τα αφτια στην κυριολεξια! Το αποκορυφωμα ομως δεν ηρθε πριν την εξοδο μας απο το κλαμπ οπου επαιξε ενα κρητικο-rap(?) με γελοιους στιχους τους οποιους η μνημη μου ευτυχως μπλοκαρε μια για παντα! Ειλικρινα εκεινη τη στιγμη ηθελα να βαρεσω το ον που τελουσε χρεη DJ!

Στην εξοδο μας ο πορτιερης με το γνωστο ψιλομυτικο υφακι του στυλ: ειμαι-ο-πιο-γαμω-της-πολης εσκασε στις κοπελες ενα ψευτικο χαμογελο. Εγω βεβαια ουτε που του χαρισα την καληνυχτα μου, ουτε καν το βλεμμα μου (πολυ που χεστηκε αλλα λεμε τωρα...)


Το συμπερασμα μου ειναι οτι ημουν λιγο σκληρος οταν εκρινα την μουσικη που παιζουν στα κλαμπ εκτος απο αυτο που πηγα χθες αφου επιβεβαιωσε τη θεωρια μου οτι τα κλαμπ παιζουν μουσικη αναλογα με τις καυλες του ιδιοκτητη και του μαλακα που νομιζει οτι ειναι DJ. Το προσωπικο και ιδιατερα οι πορτιερηδες ηταν αγενεστατοι με εξαιρεση 2-3 σερβιτορους που οταν σε εσπρωχναν κατα λαθος ελεγαν και κανενα συγγνωμη!

Το μαθημα που πηρα ειναι να μην κρινω κατι σκληρα αν δεν το εχω δει πρωτα. Μπορει και να χριζει χειροτερης κρισης!