Oh yeah...

4:10 τα χαραματα και ο 2pac τα χωνει πισω στα ηχεια. All eyez on me. Αυτα ειναι...

Τοσες μερες πανω κατω Αθηνα, τα ματια μου ειδαν πολλα, μαλακιες, σπασιματα, μπατσους, events και ειλικρινα μπουχτισα! Ηθελα να blogg-αρω καποιες σκεψεις μου πανω σε πολλα θεματα αλλα ολη η κουραση του μηνα μου βγαινει τωρα και δεν εχω ορεξη να ξαναθυμηθω γαμωκαταστασεις και να νευριασω. Γι΄ αυτο και αποφασισα να κανω μια αναρτηση πιο chill, αναλαφρη και γενικα κατι ευπεπτο...

Hip hop λοιπον και chill το θεμα και η αληθεια ειναι οτι ειμαι καπως μπερδεμενος για το τι θα γραψω.
Ποτε μου δεν μου αρεσε να συγχεω την hip hop με οτιδηποτε το αναλαφρο. Τα πρωτα μου ακουσματα δεν μου το επετρεπαν. Αυτη η σκληροτητα του ηχου του ηταν αυτο που με πορωνε και δεν γουσταρα να το περνανε ολοι σαν κατι το αναλαφρο, το παιδικο. Το hip hop καταρχας ηταν αντιδραση (αν και ειλικρινα, δεν ξερω αν η μικρη μου πειρα πανω στο αντικειμενο μου επιτρεπει να γραψω γι΄αυτο). Ομως περα απο την αντιδραση στο συστημα απ' οπου και γεννηθηκε, το hip hop ειναι εκφραση. Μπορει να μην εχει την μελωδικοτητα καποιων αλλων ειδων μουσικης οπως το rock, η soul, η κλασσικη ή το metal (το οποιο πολλοι εσφαλμενα το θεωρουν εχθρο του ενω στην πραγματικοτητα και τα δυο, στην αγνη τους μορφη στηριζονται στη ιδια βαση, την αντιδραση) ομως αυτος ο, μεθυστικος μερικες φορες, ρυθμος του ειναι αυτος που σε κραταει πιστο σε αυτο σαν θρησκεια (σαν ειπαμε! τιποτα δεν προσκυναμε εδω περα!).

Και ομως πριν απο λιγο καιρο ανακαλυψα και την αλλη πλευρα του hip hop. Την chill. Οχι αναγκαστικα τους υμνους της μαστουρας. Απλα του chill και του χαβαλε. Με λιγο ρυθμο και πενιχρα μεσα, πολλοι καλλιτεχνες εχουν καταφερει να γραψουν αριστουργηματα, τα οποια μπορει να μην σοκαρουν με τους κοινωνικο-πολιτικους τους, αλλα να σε κανουν να θες να jamm-αρεις μαζι τους φωναχτα μεχρι να σε ακουσει ο καθε κολλημενος σκυλας ή pop-ας! Αυτα τα κομματια ειναι αυτα που μου κρατουν συντροφια ωρες σαν και αυτη εδω και μου δινουν εναυσμα για τετοιες αναρτησεις.

Θα μπορουσα να γραψω τρεις φορες περισσοτερα(νταξ, δεν παιρνω και ορκο) για το hip hop, το αγαπημενο μου ειδος μουσικης, ομως το προχωρημενο της ωρας και η νυστα η οποια ειμαι σιγουρος οτι κυλαει στην κυριολεξια στις φλεβες μου τωρα, δεν με αφηνουν να συνεχισω.
Θα γουσταρα να κλεισω με καναν εξυπνο στιχο αλλα ειλικρινα δεν μου ερχεται κανενας, γι' αυτο και θα το ληξω καπου εδω περα με κατι τελευταιο:

Except peace, give also hip hop a chance...